Na de scan van donderdag 3 augustus en het bericht dat de bestralingen zullen starten op 10 augustus heb ik een weekje rust. In die week bouw ik het fietsen verder uit naar een uur,[…]

Ook al zit het weer niet zo mee, deze week voelt het eindelijk een klein beetje als vakantie. Ik kan weer naar de sportschool en ben daar ook al vier dagen achter elkaar geweest om[…]

Wondverpleegkundige Rob wilde ons pas op vrijdag 28 juli weer terug zien. Dat zei hij op maandag 17 juli, aan het begin van de tweede vakantieweek. Het leek eindeloos ver weg, met de wetenschap dat[…]

In het oog van de storm wachtend op wat komen gaat geen werk, geen vakantie geen plannen   Herstellen van de operatie waarbij veel kapot is gemaakt het slechte, maar ook het goede Wachten op[…]

In kamer 5A7 krijgen we steeds meer grip op het ritme van een ziekenhuisdag. Waar we ons eerst vooral bezwaard voelden als we weer hulp nodig hadden bij het douchen of een piepend infuus, weten[…]

Als je op vrijdagavond in een heel stil ziekenhuis met de lift gaat en iemand op etage -1 drukt terwijl je een vleesetende bacterie in je lijf hebt, is een flauwe grap over een griezelfilm[…]

Na maandag en dinsdag doe ik drie stappen terug maar ik ben weer thuis en doe het dan nog maar een beetje extra rustig aan. Gelukkig heb ik van veel mensen blikken geduld gekregen. Woensdag[…]

Zoals de meeste zaken in mijn leven beschouw ik de liesklierdissectie als een uitdaging. Dit klusje gaan we ‘even’ klaren. Zo is het natuurlijk niet, maar het helpt wel om er positief en strijdbaar in[…]