Via verschillende kanalen horen we goede verhalen over dokter Jas. Drie jaar geleden zat ik hier met mijn moeder en toen gaf de behandeling ook een goed gevoel. Alle lieverds om me heen wensen me sterkte, de whatsappjes blijven binnen komen. (lief!) Er wordt aan me gedacht en dat sterkt me enorm. Fijn om te merken dat ik zoveel mensen om me heen heb die met me begaan zijn. Mijn rots in de branding zit naast me en houdt mijn hand vast. Ik hoef dit niet alleen te doen. We worden naar binnen geroepen..
Een wat gedrongen man met een erg vriendelijke uitstraling kijkt me aan:”Dat is niet zo mooi he?” Zeg dat wel. Het volgende uur neemt dokter Jas de tijd om alles uit te leggen. Stap voor stap, met tekeningen, schema’s, ook weer percentages helaas, en veel woorden. We mogen alles vragen en er is ook ruimte om over onze gezamenlijke passie te praten: sport. Ook hij heeft de CPC en de Dekkerloop gelopen. Hij noemt mijn moedervlek een monster, een van de lelijkste die er zijn, maar hij geeft het monster ook een naam: Nodulair melanoom. Hij zoekt de status van mijn moeder op om te kijken naar overeenkomsten. Tot nu toe ging ik er vanuit dat we hetzelfde hadden. Een melanoom is een melanoom toch? Nee dus. Mijn moeder had een superficieel spreidend melanoom. 70% van alle melanomen horen tot dit type, wat vaak wel een groot oppervlak heeft maar niet diep in de huid groeien. Het melanoom van mijn moeder was 1,1mm dik. Mijn monster is een ander verhaal. Groeit anders, dieper de huid in en ook agressiever. Bovendien was hij 3mm dik. Ook de ulceratie (zweervorming) is niet gunstig. Het lijstje wordt steeds langer…ik durf niet goed naar Rutger te kijken. Luister naar de dokter en kijk naar de plussen en minnen achter de woorden die hij opschrijft. Dat ik een vrouw ben schijnt mijn kansen zeer positief te beinvloeden. Ik was altijd al blij dat ik een vrouw ben maar nu zeker!
Oke, dat is de status, dat zijn mijn kansen. En nu? Stap 1 is genomen: het monster is verwijderd. Stap 2 was het voelen van de klieren in de lies. Dit is al bij de dermatoloog gebeurd en zij voelde niets bijzonders. Stap 3 wordt een echo van de klieren in de lies. Als op de echo iets te zien is zijn er al uitzaaiingen en moeten we over op plan B. Dan zal ook het melanoomspecialistenteam van het LUMC erbij betrokken worden. Dokter Jas staat steeds met dit team in verbinding. Als de echo goed is gaan we voor de poortwachtprocedure. Een omstreden procedure maar dokter Jas adviseert ons dit wel te doen. Zo krijgen we veel meer informatie en daar heb ik wel behoefte aan. Geloof ik… Of wil ik het niet weten allemaal? Ingewikkeld. De hechtingen worden verwijderd en op de een of andere manier had ik gehoopt dat ik daardoor zo moeilijk liep. Het is natuurlijk gewoon de huid die veel te strak is waardoor ik beperkt wordt in mijn beweging. Bij de volgende operatie wordt er nog meer weggenomen en omdat de wond dan niet te sluiten zal zijn wordt er ergens anders huid en vet (ik weet wel een paar plekjes) weggenomen en krijg ik dus plastische chirurgie. Onder de nieuwe huid wordt een pomp geplaatst om het wondvocht af te voeren en de nieuwe huid steeds vacuum te trekken, anders gaat de boel niet hechten. De verpleegkundige van de wondpoli komt kennis maken, laat de pomp zien en legt alvast wat uit. De eerste 7 dagen zal ik aan de pomp vast zitten, de eerste maand mag ik de voet niet belasten. Zoveel informatie..het duizelt me. We gaan het stap voor stap aanp
akken. Het heeft nu niet zoveel zin om ver vooruit te kijken. Wel onthouden we het perspectief dat de arts ons biedt: de afgelopen jaren is er veel meer mogelijk geworden qua behandelingen. Het is echt niet zomaar gelijk klaar. Dat sterkt ons. We lopen gelijk door naar het opnamebureau om de operatie in te plannen. Allemaal aardige mensen die hun best doen om alles soepel te laten verlopen. Morgen de echo.
Dokter Jas heeft eigenlijk pas plek om te opereren op 7 april. De planning belt met hem: wil hij misschien op zijn vrije dag terugkomen? Voor deze mevrouw wel (lief!) en de operatie zal dus op Goede Vrijdag zijn. Dat moet een hele goede vrijdag worden! Maar eerst is het morgen ook nog vrijdag: echodag…
zoveel informatie..
