De dinsdag noem ik vaak ‘drukke dinsdag’ omdat dan veel mensen op school zijn en het regelmatig voorkomt dat ik van het ene overleg in het andere rol. Soms kom ik dan aan het einde van de dag tot de conclusie dat ik nog niet eens tijd heb genomen om naar het toilet te gaan. Deze dinsdag is heel anders druk. Linda komt me ophalen voor het eindgesprek van onze opleiding. Tijdens deze opleiding formeerden we een viertal waarvan uiteindelijk alleen Linda overeind bleef. Annet kreeg een andere baan, Ragna werd geopereerd en ik was er ook niet meer helemaal bij. Toch hebben we doorgezet, en de eerste maandag na mijn operatie heb ik alle stukken voor mezelf afgerond. Ik zat toch op de bank. Hulde voor Linda die een groot deel van het eindverslag voor haar rekening nam, zonder haar had ik dit niet af kunnen maken, en Ragna denk ik ook niet. Daarom proberen we Linda tijdens het eindgesprek zoveel mogelijk uit de wind te houden. Wij kletsen wel! Na een uur is de missie geslaagd en ondertekenen we ons certificaat, hoera! Linda brengt mij gelijk naar de huidpoli waar Marijn al op me wacht. Hij krijgt zijn eerste controle. Er zal één heel klein plekje op zijn rug weggehaald gaan worden omdat die moedervlek donkerder is dan de rest, just in case. Dit gebeurt over twee weken. Hierna gaan we nog even langs de tattoo-winkel, want Marijn wil als cadeau voor het behalen van zijn propedeuse een tattoo! Spannend! we maken een afspraak voor volgende week. ’s Middags mag ik me weer melden op de wondpoli. Irene is tevreden over de vooruitgang, al vind ik het allemaal maar langzaam gaan. Er zijn nu bijna vier weken voorbij sinds de operatie. Dokter Jas heeft het gehad over een maand niet belasten dus wat dat betreft loop ik voor op schema. De rolstoel is de deur uit en rustig lopen gaat steeds beter. Ik mag nu ook weer fietsen, rustig aan. Dat is wel heel fijn nu het lekker weer is, een stukje met de hond fietsen! Mijn voet doet eigenlijk te hard z’n best om te genezen, waardoor er teveel nieuw weefsel aangemaakt wordt. Dit wordt aangestipt met zilvernitraat. Ik krijg weer een nieuw recept mee om genoeg wondverzorgingsspullen te hebben voor op vakantie. Ik mag helaas nog niet zwemmen of sporten maar een stukje wandelen en lekker genieten gaat zeker lukken! ’s Avonds praten we nog een keer over die ingewikkelde rekensom met te weinig variabelen: de beslissing. Het voelt als een loterij en het valt me nog mee dat ik over de uitkomst geen kansspelbelasting over hoef te betalen. Bekijken we alles positief en laat ik wel opereren en heb ik geen bijwerkingen van de operatie (50% kans op bijwerkingen) en ook geen bijwerking naderhand (90% kans op blijvende problemen zoals oedeem)en zijn dan mijn klieren wel schoon (80% kans op schoon) en kom ik wel in de goede groep dus de groep met medicatie (50% kans) dan ziet alles er heel gunstig uit. Laat ik me wel opereren maar treden er complicaties op en is het vervolg blijvende immobiliteit en vinden ze toch nog meer uitzaaiingen dan kan ik niet meedoen met de trial. Vinden ze verder geen uitzaaiingen (80% kans op geen) en doe ik mee met het onderzoek dan heb ik 50% kans om een placebo te krijgen. Laat ik me niet opereren dan gaat er waarschijnlijk de komende tijd even niets gebeuren, behalve regelmatige controles. Eng, omdat ik dan niet echt weet of er nog iets zit of niet. Zodra een eventuele tumor groot genoeg is om te voelen of te zien kunnen alsnog al mijn liesklieren eruit en krijg ik medicatie. De kans dat dit gebeurt is ook weer 50%. Wel of geen liesklierdissectie zegt niets over mijn overlevingskansen. Zoals ik het nu voel wil ik geen operatie, al vind ik het doodeng.
Woensdag word ik gebeld door het AvL, maar niet door van Akkooi. Hij is door familie-omstandigheden deze week niet aan het werk. Ik praat met een collega van hem van wie de naam me is ontschoten. Hij ziet in mijn dossier dat de officiële uitslag van de PET-scan er nog steeds niet is. Ook al zag van Akkooi op de scan op het oog niets bijzonders, dit moet goed bekeken worden door een radioloog. Deze arts vindt dat ik pas een beslissing moet nemen als ik weet wat de uitslag van de PET-scan is. dit betekent dat de trekking van deze loterij nog een weekje wordt uitgesteld: volgende week belt van Akkooi me terug. Dan maar naar huis en genieten van het heerlijke weer: heerlijk een stukje fietsen met de hond!
