Ik voel me goed. Met dat goed voelen groeit het ongeduld dat altijd al aanwezig is. Hoe lief bedoeld het ook is, ik ben wel klaar met verzorgd worden en al die extra aandacht. Ik ben lekker de hele week naar school geweest, de ochtenden bevallen prima. De fijne sfeer en mijn lieve collega’s geven me veel energie. De vele praatjes over de afgelopen tijd kosten wat extra tijd maar ik mag lekker rustig aan doen van mezelf dus dat geeft niet. Ik merk dat collega’s me nog uit de wind houden en ook dat is oké. Vrijdag vieren we de Koningsspelen en zoals altijd is dit ook nu weer perfect georganiseerd door de werkgroep. Ontzettend veel ouders zijn aanwezig om te helpen bij alle spelletjes en sportieve activiteiten en het weer werkt ook mee. Rutger maakt weer honderden foto’s en ik vind het heerlijk om even rond te lopen om de sfeer te proeven en te zien hoe de kinderen genieten, feest! Om 14.00u begint de meivakantie voor de kinderen, maar voor die tijd ben ik al weg, weer netjes op tijd. Het voelt alsof ik geen vakantie verdiend heb omdat ik normaalgesproken zo hard werk dat ik er echt aan toe ben. Nu heb ik nauwelijks uren gemaakt dus voelt het wezenlijk anders, maar zoals Rutger zegt heb ik wel op een heel andere manier ‘hard gewerkt’, dus de vakantie is toch zeer welkom! ’s Middags komt Monique op de fiets naar me toe voor thee en een rondje fietsen met de hond, gezellig!
De zaterdag begint met een hoognodig bezoek aan pedicure Tascha. Zij is bijna klaar met haar studie voor huidtherapeute en was destijds degene die me richting huisarts stuurde. Ik vind het best heel moeilijk om weer te gaan, maar ook heel fijn om alles aan haar te vertellen en de wond te laten zien. Mijn voeten zijn de laatste weken behoorlijk verwaarloosd en toe aan een behandeling. Vooral mijn linkervoet is helemaal uitgedroogd al smeer ik hem de laatste week iedere dag in. Zodra ze begint met behandelen komt er op verschillende plekjes bloed tevoorschijn, mijn huid is overgevoelig en het is dit keer dan ook niet echt aangenaam. Toch is het wel fijn om ‘normale’ aandacht voor mijn voeten te hebben en na de behandeling voelt alles weer zacht en soepel, heerlijk! Elke dag probeer ik een beetje meer te doen en goed op te letten hoe mijn voet zich houdt. Vandaag ben ik met Lotte’s autootje naar de pedicure gegaan. Dit is maar 4 straten verder en zo kon ik mooi proberen of dit gaat. En het gaat! Omdat de Subaru Vivio maar een klein bakkie is met een ultralichte koppeling gaat het koppelen best goed. Het doet geen pijn. Hoera! Weer een stapje verder! Lotte zit momenteel heerlijk in Spanje en vindt het vast niet erg dat ik haar auto leen. Gelukkig is ie weer goedgekeurd een paar dagen geleden. Omdat het goed gaat ga ik gelijk de weekendboodschappen doen. Alleen. Ik ga naar de bakker, de drogist en de AH. Vrijheid! Ik vind het altijd gezellig als Rutger of Marijn of Lotte met me mee gaat, maar nu vind ik het een heerlijkheid dat ik alleen kàn! Fijn mijn eigen plan trekken, en van niemand afhankelijk te zijn. Nu weer even op de bank met mijn keurig verzorgde voeten omhoog, lekker surfen op sites met ibizatips en cottonandcream.nl. Voorpret!