Het is heerlijk om thuis te zijn! Vrijdagavond ga ik voor het eerst het avontuur aan om twee trappen te beklimmen om naar bed te kunnen gaan. Een tussenstop in de badkamer voor wassen en tandenpoetsen. Ik beschrijf dit nu in twee zinnen maar was wel een kwartier verder voordat ik uiteindelijk lag. Normaalgesproken heb ik dan nog een wasje in de wasmachine gedaan, opgeruimd en van alles klaargelegd voor de volgende dag. Nu was het al moeilijk genoeg om mezelf treetje voor treetje op te duwen. Goed voor de triceps! Rutger helpt me met het installeren van de pomp, die recht moet staan en niet te laag en dan zijn we klaar voor de nacht. Ik slaap al vroeg en wordt door mijn lief wakker gemaakt om mijn pijnstillers in te nemen, want er moet een spiegel opgebouwd worden. Ik slaap gelijk weer door. Om een uur of twee begint mijn pomp steeds harder te pruttelen. We worden er allebei wakker van. Het alarm gaat gelukkig niet af (want dan moet ik naar het ziekenhuis bellen, doen we liever niet midden in de nacht) en als ik met enige moeite ga verliggen kalmeert de pomp weer en maakt het gepruttel wat je op bijgaande filmpje kunt horen. We slapen niet veel meer, niet gewend aan de vreemde geluiden en ook het niet makkelijk kunnen draaien. Uitslapen lukt dus ook niet en daarom komen we alweer op tijd in actie om het avondritueel in omgekeerde volgorde af te werken. Douchen is één van de beste uitvindingen ooit, maar dat zit er voorlopig niet in. Alles wassen met een washandje dan maar. (net als vroegàh, hè Winnie?)

b36af6f4-588d-45b6-b49f-b532ec92a8f4De zon schijnt, we gaan de hond uitlaten! In de rolstoel, dat wel, maar het is zó fijn om dat ‘gewoon’ te kunnen doen. Terra vindt het maar raar allemaal maar lijkt ook wel blij. Vanaf 11 uur komt mijn lieve zus op me passen, want ik mag nog niet alleen zijn. Als ik op de bank zit lijkt het of ik zo op kan staan en weg kan wandelen, zo goed voel ik me, maar ik blijf toch braaf zitten. De pijn en het ongemak valt me tot nu toe alles mee. We eten lekker fruit uit de fruitmand van de Pius-collega’s en gaan ’s middags nog een keer met de hond wandelen. Nu is het drie uur, wat duurt zo’n dag lang als je niets doet!

kort filmpje van mijn VACpomp

 

Facebook Comments Box