Het project is voorbij! Twintig dagen op- en neer met de taxi, meestal met de allerliefste taxi-chauffeur die ik me maar kon wensen. Elke keer met mensen erbij die ik liefheb. Hierdoor werd alles draaglijk en goed te doen. Mijn huid heeft meegewerkt en is dicht gebleven tot het einde. Vandaag had ik mijn eerste grote controle sinds de operatie. Gelukkig was alles goed, hoewel we niet echt een prettige ontmoeting hadden met een voor ons onbekend arts die mij als ‘meneer te Braak’ naar binnen riep, wat al een slecht begin was. Dossier niet ingekeken? Duidelijk niet, dat bleek in het korte gesprekje nog wel een paar keer. In november mag ik weer terug voor de Molemap bij de dermatoloog en in december weer een controle. Tot die tijd…eerst nog een dikke week in de ‘after-burn’. Mijn huid is vandaag voor het eerst toch een beetje open, maar het is nog minimaal en ik heb van fysio iets gekregen om erop te doen. Nog even alles door laten werken en daarna kan het herstel beginnen. Dat kost vooral tijd. En hoe gingen dan die twintig dagen met de taxi? See for yourself:
